شاید اغراق نباشه اگر بگم بهترین دوستم لپ تابم و موبایلمه. تقریبا روزی نیست که پشت لپ تابم نباشم. در کمترین حالت روزی ۳ ساعت با لپ تابم در حال کارم.

دلیل اینکه تو این سالها کلی مطلب در مورد کامپیوتر و فیلد برنامه نویسی یاد گرفتم دو تا مطلب بیشتر نبوده.

۱- نیاز پیدا کردن به اون مهارت برای ادامه کارم.

۲- فضول بودن و لجبازیم برای یادگیری اون مطلب.

برای مثال تنها دلیلی که من سمت برنامه نویسی اندروید رفتم این بود که دوست داشتم برد الکترونیکی که ساخته بودم رو با گوشی اندروید کنترل کنم و بهش فرمان بدم.

یا مثلا وقتی برنامه نویسی اندروید رو کامل یاد گرفتم و یک برنامه در مارکت منتشر کردم ، نیاز بود برای معرفی اپلیکیشنم یک تیزر ویدیویی بسازم ، برای همین رفتم افتر افکت و پریمیر رو یاد گرفتم.

خلاصه اینکه از ۱۵ سالگی هر چیزی که لازم بود در مورد کامپیوتر رو خودم یاد گرفتم.

موارد زیر مراحل آشنایی و پیشرفت من با حوزه های مربوط به کامپیوتره.

۱۵ سالگی زبون QBasic 

مهم ترین اتفاق برای اینکه برنامه نویس بشم آشنایی با این زبون بود که تو مدرسه یکی از استادا بهم یاد داد. اونجا بود که فهمیدم عاشق برنامه نویسی هستم.

۱۵ سالگی تا ۱۷ سالگی

تو این سالها نرم افزارهای تستی و ابتدایی مینوشتم و در کنارش با برنامه های گرافیکی شرکت Adobe مثل photoshop , flash آشنا شدم. همچنین کار با نرم افزار های microsoft office هم در این سالها یاد گرفتم و از همه بیشتر Excel رو دوست داشتم چون امکان کد نویسی بهم میداد.

۱۸ سالگی

از طریق پدرم با بردهای الکترونیکی آشنا شدم و علاقمند شدم به برنامه نویسی میکروکنترلرها به زبان اسمبلی . واقعا تجربه قشنگی بود. اختراع یک چیزی که تو بهش برنامه میدی و میتونی لمسش کنی.

۱۹ سالگی

یادگیری برنامه نویسی برای Android : بعد از اینکه تونستم بردهای الکترونیکی طراحی کنم ، دوس داشتم اونها رو با یک موبایل کنترل کنم و بهشون از طریق بلوتوث دستور بدم. برای همین سمت برنامه نویسی اندروید رفتم و حسابی سرگرمش شدم.

۲۰ سالگی

انقدر تو اندروید غرق شدم که باعث شد بیشتر تو این حوزه کار کنم و پروژه بگیریم. از اونجایی هم که دوس داشتم همه چیز رو خودم یاد بگیرم ، برای طراحی تیزر ویدیویی برای معرفی اپلیکیشن ها ، دو نرم افزار aftereffect و premiere رو یاد گرفتم که واقعا هنوزم که هنوزه بدردم میخوره.

۲۱ سالگی

شروع برنامه نویسی وب : دیگه چیزی تو اندروید نبود که نتونم انجام بدم ولی برای نوشتن برنامه های سمت سرور لازم بود که با زبون PHP آشنا بشم که برنامه های سمت سرور و تولید JSON رو خودم به تنهایی انجام بدم.

برای همین شروع کردم به یادگیری هر چی که برای عالی شدن تو برنامه نویسی وب لازمه (Bootstrap , Jquery , JS , CSS , HTML , Mysql , PHP) .

در همین سالها بعد از یادگیری کامل برنامه نویسی وب ، یک پروژه برای نمایندگی یک شرکت تو حوزه خاورمیانه انجام دادم.

۲۱ تا ۲۳ سالگی

از ۲۱ سالگی تا ۲۳ سالگی مشغول انجام پروژه های مختلف سمت وب بودم. در این زمان هم به مفاهیم سئو مسلط شدم. تقریبا ۶ ماه یادگیری آن زمان برد و با تجربه های مختلف طی ۲ سال به اصول سئو مسلط شدم.

البته از اونجایی که گوگل هر سال الگوریتم های خود را آپدیت می کند ، یا الگوریتم های جدید ارائه می دهد ، همیشه خودمو بروز نگه میدارم.

در این سالها از اونجایی که اکثر کارفرماها ، وبسایت هایی می خواستند که سریع launch شوند و قیمت نهایی آنها پایین تر در بیاد ، به سمت بهترین CMS یعنی وردپرس رفتم.

از اونجایی که از قبل کاملا مسلط به PHP , HTML , CSS بودم ، یادگیری وردپرس اصلا برام سخت نبود و یادگیری اصول اولیه در سالهای پیش باعث شده بود دستم خیلی باز باشه و هر تغییری که میخوام رو روی سایتهای وردپرسی اعمال کنم.

۲۳ سالگی تا الان

دیگه از ۲۳ سالگی به بعد فقط پروژه گرفتم و تجربم بیشتر شد. سعی میکردم طراحی وبسایتهایی که میگیرم به نحو احسنت انجام بدم تا کارفرما اعتماد کامل بهم داشته باشه برای سپردن سئو سایت به من.

البته که با پروژه های سئویی که انجام دادم سودهای خوبی به کارفرماها رسوندم و اعتبارم بیشتر شد و تقریبا روزی نیست که مشغول پروژه های فری لنسری نباشم ، اط راحی سایت بگیر تا مراحل بعدی که سئو باشه.

کلام آخر

با اینکه خیلی راه اومدم و خیلی تلاش کردم ، نظرم شخصیم اینه که هنوز خیلی بی سوادم . حیف که آدم دوبار زنده نیست ، چون هر چیزی که به این سیستم ۰ و ۱ ای مربوط میشه واقعا لذت بخشه.

کلا ساختن و پیدایش یک سیستم که برنامه دادنش با تو باشه واقعا زیباست.